Vin aos cantís en caída libre

Vin aos anxos de xeonllos

Vian ao piano saloucando

A aqueles homes en silenciosa procesión.

 

Pero non me importou

Eu so quería o teu corpo

 

Queixáronse diante de min de gobernos

Homes ceibes

De xenerais

Do mesmo deus

 

Pero non me importou

Eu so quería os teus beizos

 

Fomos mártires da noite

Xogamos a xogos prohibidos

Seccionámonos as veas

A alma

 

Déume igual

Non estabas ao meu carón

 

Pero agora chegan os soños

Onde habitas perennes

E castígame, todo me castiga

Porque aí, onde non é real

Aí estás ti

Coma unha figura maldita.

Autor: Manuel Maside

Fotografía : Carlota Mosquera.