De Alicia Piñeiro:

Chórote
mai, irmá, abuela
Terra
miña Terra.
Chórote
dende lonxe, dende o meu camiño
cara Ítaca,
Terra,
miña Terra.
Chórote vendo
como te ardes
como te queiman,
Terra,
miña Terra.
Chórote,
mai, abuela, irmá,
Terra,
miña Terra.
Chórote
porque me afastan
e de ti me afasto,
Terra,
miña Terra:
irmá, mai, abuela.
Odio a Ítaca por terme aquí, sen ti,
mais terás que perdoarme,
porque Ítaca,
Terra,
Miña terra,
son eu.
Eu son Ítaca.
Eu en busca de min mesma en manía persecutoria.
Terra,
miña Terra
E me levo,
con “vento en popa a toda vela”,
lonxe, lonxe me levo de ti,
Terra,
miña Terra.
“Bicos, bicos, moitos bicos. Que os bicos tamén alimentan.”

Ilustración Mar Ocampo