I
Na escuridade, realmente so, podrecendo,
a vida de sal desfaise nas maos
e o que no solpor era vivo e laranxa
agora carece de vida e cor.
a vida de sal desfaise nas maos
e o que no solpor era vivo e laranxa
agora carece de vida e cor.
Na escuridade o soño debuxa un sorriso de cinsa
(e o único ledo)
son ledicias de mar e de outeiro
baixo os outos deuses/máquinas
a miña man explora a noite
e todo semella paralizarse nese intre.
(e o único ledo)
son ledicias de mar e de outeiro
baixo os outos deuses/máquinas
a miña man explora a noite
e todo semella paralizarse nese intre.
Soñei co teu rostro, muller,
non o puiden tocar
as maos noxentas, o rostro perfecto.
non o puiden tocar
as maos noxentas, o rostro perfecto.

II
A árbore no chora follas/sanga savia
Ao igual
Ti non choras bagoas de luz
sangas vida polas feridas.
Ao igual
Ti non choras bagoas de luz
sangas vida polas feridas.
Marcharei cara Oriente na procura de paz/soñarei
as verbas coma auga para miña sede
e voltarei desfeito, mais ao fin cheo
as verbas coma auga para miña sede
e voltarei desfeito, mais ao fin cheo