Manuel Jorge Maside Salgado; Poemas.

I
Na escuridade, realmente so, podrecendo,
a vida de sal desfaise nas maos
e o que no solpor era vivo e laranxa
agora carece de vida e cor.
Na escuridade o soño debuxa un sorriso de cinsa
(e o único ledo)
son ledicias de mar e de outeiro
baixo os outos deuses/máquinas
a miña man explora a noite
e todo semella paralizarse nese intre.
Soñei co teu rostro, muller,
non o puiden tocar
as maos noxentas, o rostro perfecto.
David Nóvoa Sequeiros
Fotografía: David Nóvoa
II
A árbore no chora follas/sanga savia
Ao igual
Ti non choras bagoas de luz
sangas vida polas feridas.
Marcharei cara Oriente na procura de paz/soñarei
as verbas coma auga para miña sede
e voltarei desfeito, mais ao fin cheo

Deja una respuesta

Introduce tus datos o haz clic en un icono para iniciar sesión:

Logo de WordPress.com

Estás comentando usando tu cuenta de WordPress.com. Salir /  Cambiar )

Imagen de Twitter

Estás comentando usando tu cuenta de Twitter. Salir /  Cambiar )

Foto de Facebook

Estás comentando usando tu cuenta de Facebook. Salir /  Cambiar )

Conectando a %s

Este sitio usa Akismet para reducir el spam. Aprende cómo se procesan los datos de tus comentarios.