A súa face,

terra de arxila enraizada

polos desacougos

case irrecoñecibles

do tempo.

(reiterativo e burleiro)

 

A súa face,

chea de gretas

polos anos de seca.

Crebada

pola fendida

familia

o tempo eterno

a fame

impasible.

 

O esvaemento do agradable na chuvia do constante

Os ollos,

os da matriarca

enxergaban os desaires da vida.

 

Os seus ollos,

os de ela,

integraban a loita.

 

Os seus ollos,

os de Mariela,

vían o que veu

e o que viña.

 

E o resto, o resto da expresión fendíase e fundíase ante o absolutismo dos seus ollos.

Alicia Piñeiro

Fotografía : Xose Garrido